Maanlandschap

Lieve allemaal

Eilat, uiteindelijk heb ik het er goed naar mijn zin! Op de drukte en het rumoer na. Het is vakantie in Israel, de belangrijkste vakantie van het jaar. Dus zijn de Israelieten massaal op vakantie (waarom allemaal in Eilat..?) en ze staan erom bekend gewoon altijd herrie te maken. Mijn eerste guesthouse is een ramp, en dus ga ik op zoek naar een volgende. Alles is behoorlijk volgeboekt, maar ik heb mazzel. Ik kom op een geweldige plek terecht waar de eigenaar alles op een kunstzinnige manier heeft aangekleed. Ik kijk bijvoorbeeld uit op een mooie blonde dame achter de piano, alles gemaakt van papier mache (of hoe schrijf je dat?). Of ze de hele dag piano voor me speelt ;-). Het goede van het eerste guesthouse is wel de ontmoeting met Saleh, hij is duikinstructeur bij Prodive. Een lieve, gevoelige jongen. Zo'n type als Dorel, ik begin er gevoel voor te krijgen ;-). Op een avond gaan we wat drinken bij de 3 monkeys (hier moet je geweest zijn volgens de vader van Dorel) en hij nodigt me uit met hem nog een duik te maken tegen sterk gereduceerd tarief. Gaaf!

Maar eerst mijn dagtocht naar Petra in Jordanie. Ik word al vroeg met nog een aantal toeristen opgehaald bij mijn guesthouse, op naar de grens. Wederom wordt er een heel scala aan vragen op me afgevuurd. Mocht ik nog eens mee gaan doen aan een speeddate dan heb ik de vragen nu echt paraat; waarom ben je alleen, waar slaap je, waarom hebben je ouders je deze naam gegeven, op welke school heb je gezeten, wat doe je in je vrije tijd en ga zo maar door. Ik denk dat ik haar vol verbazing heb geantwoord steeds. Maria en Kevin, een stel uit Guatemala die voor een half jaar in een kibboets in Israel hebben gewerkt, doen er meer dan een half uur over om door de vragenlijst heen te komen. Dan val ik mee dit keer ;-).
Petra is amazing. In het midden van de woestijn is dit een archeologisch verborgen schat. Een must see. Het is gekozen als 1 van de 7 wereldwonderen. We lopen een tocht van zo'n 10 km langs enorme tempelcomplexen, grotten en graftomben. Alles uitgehouwen uit de bergen. Waar ooit lokale bedoeienen leefden, wonen er nu alleen nog een paar schaapherders. Google wat plaatjes van Petra om de wonderen van hier te aanschouwen, kan het niet vertellen hoe mooi. Omdat ik wat oververhit ben neem ik terug even een stukje op een ezel. Wel zielig voor dat beest, maar daar denk ik u even niet over na.. ik ben moe!

De duik met Saleh de volgende dag is gaaf! Langer en dieper dan de eerste keer. Geen dolfijnen nu, wel enorm veel prachtige koralen en nog veel meer vissen. Die kleuren van de vissen zijn bijna fluoriserend, zo fel. Echt genieten dus weer. Saleh heeft een camera meegenomen, dus zo heb ik ook nog wat mooie plaatjes van dit duikavontuur.
Daarna plof ik neer onder de parasol op het strand om nog een dagje te relaxen hier. De eenzaamheid van de Priemgetallen is uit, op naar het volgende boek!

Dan met de bus weer verder, naar Mitzpe Ramon. Een klein dorp midden in de woestijn de Makhtesh. Wederom zit ik als enige toerist in een bomvolle bus met alleen maar militairen (en dus ook weer die enge grote machinegeweren!). Iedereen heeft dat ding op schoot liggen, een aantal met de loper richting mij. Wat als hij in zijn slaap toch per ongeluk die loper overhaalt, denk ik maar steeds. Maar ik heb de bus levend verlaten ;-).
Ik dump mijn backpack bij de Green Backpacker hostel en ga te voet naar 'art en business', een industrieterrein waar in grote loodsen kunstenaars hun kunst maken en verkopen. Er is ook veel 2e hands kledingen en ander leuk spul. Gaaf om hier rond te struinen! Ik zie mezelf hier ook al helemaal in een loods zitten, met mijn schilderijen en schildersezel, mijn mozaiek, gedichten en weet ik nog wat meer. 2e handskleding heb ik ook genoeg ;-). Ik koop een geglazuurde aardewerken ring, mijn eerste en mooiste souvenier! De kunstenaar laat me zijn pottenbakkerij zien, waar hij allerhande aardewerk omvormt tot de meest prachtige dingen, ook sieraden dus.

Vandaag heb ik een lange en pittige wandeling gemaakt door Makhtesh Ramon. Ik ben al voor zevenen de deur uit, omdat het anders te heet wordt in de woestijn om de 12 km lange tocht af te leggen. Er is nergens schaduw en de temperaturen lopen hier al gauw hoog op. Je doet er minstens 4 a 5 uur over, door flinke klimpartijen en dus ook flinke afdalingen. Wat een waanzinnig maanlandschap hier..! Enorme vulcanische rotsformaties in allerlei kleuren, afgewisseld met stukken vlakke woestijn. Het is soms echt flink klimmen (het is ook graad 'zwaar' qua wandeltocht), en dan gewoon op katoenen gympies zonder profielzolen he?! Scheelt ook tijd, want ik glijd soms hele stukken naar beneden.. Die gympies kan ik overigens in NL gelijk weggooien, er zitten overal gaten en de zool is bijna weg nu. Een vriendin zei me dat ik aan 1 paar schoenen genoeg zou hebben op reis...niet dus he?! ;-).
Hoog en aan de rand van een krater, met een adembenemend uitzicht, heb ik gemediteerd.
In dit maanlandschap heb ik het gevoel of ik alleen op de godverlaten wereld ben. Tot ik uiteindelijk een paar aardige Israelieten tegenkom. Een ervan, Miri, woont in Jeruzalem en ik moet niet schromen haar via facebook te benaderen als ik iets nodig heb in Jeruzalem. Wat lief! Toch nog meer lieve vrouwen in Israel gelukkig.

Vanavond met andere toeristen van hier naar de zonsondergang op de camelmountain (een berg in de vorm van een kameel). Verder een rustig avondje en dan morgen heel vroeg met de bus naar Jeruzalem. Enorm veel zin om daar heen te gaan. Gaaf om met Pasen daar te zijn.
Morgen begint Pesach, wat betekent dat veel winkels dicht zijn, er weinig tot geen bussen rijden en dat er 8 dagen nergens brood te koop is. Er wordt dan alleen maar Matzes gegeten, Joods paasbrood. Die droge smaakloze dingen die ik tijdens het avondmaal in de Janskerk krijg om het lichaam van Jezus te gedenken (en wat je ook echt weg moet spoelen met de wijn erna..). Dat wordt dan veel wijn drinken :-).

Goede vrijdag...ik sta 's avonds op Golgotha!

Veel liefs vanuit een heet Israel!
Linda.