Op doorreis
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
13 November 2009 | Laos, Vientiane
Lieve allemaal,
zoals jullie lezen toch op doorreis, ondanks al jullie goede tips om vooral op eenzelfde plek te blijven ;-). Zou voor mij ook beter zijn overigens, maar waarom ik toch wat blijf doortrekken zal jullie straks duidelijk worden.
De afgelopen dagen waren echt TOP! Zo, dat is beter nieuws he?! Zo lief, al jullie reakties op mijn niet kunnen slapen! Gelukkig gaat het nu iets beter, ofwel ik maak me er wat minder druk om. Heb bij de apotheek hier wat rustgevends gevraagd en kreeg simpelweg Valium mee haha. Dat zou in NL niet kunnen. Maar 1x gebruikt hoor! Daarnaast heb ik de afgelopen dagen zoveel gedaan dat ik 's avonds echt kapot in bed lag.
Na aankomst in Vang Vieng ontmoet ik dezelfde avond Camille uit Frankrijk. We eten samen en hebben voor de volgende dag dezelfde plannen; op de mountainbike door de omgeving van Vang Vieng. Dus we gaan samen, leuk! Er is een soort van route (maar niemand heeft een routebeschrijving of iets dergelijks) van 40 km, door kleine dorpjes, langs grotten, langs de Blue Lagoon (prachtig blauw water), maisvelden etc.
We trekken er vroeg op uit, want de temperatuur is hier bloedverziekend heet. Ik snapte ook gelijk waarom ze ons een mountainbike adviseerden en geen gewone fiets...een groot deel van de tocht gaat over keien en stenen...de hele dag een gratis massage ;-). Maar potdorie, het is echt ZO heet..!! Iedere rivier die we zien gaan we in, met kleren en al aan, om vervolgens in wetlook weer verder te gaan. Het is echt prachtig. In een klein dorp waar ze nauwelijks toeristen kennen krijgen we noodlesoep. Het zweet gutst ons werkelijk overal uit, zeker na die hete (lees peperhete) soep.
We moeten veel rivieren over. Gehaaid als de mensen uit Laos zijn, moeten de toeristen betalen om over de brug te mogen. Nou, dat weigeren we, dus zo gaan we met mountainbike en al dwars door de rivieren heen. Ik heb me echt een rotje gelachen,. liet Camille steeds eerst gaan, om te kijken hoe diep het zou zijn. Een keer ging de fiets zo ongeveer kopje onder (en wij dus tot aan onze borsten nat ;-)).
Kapot komen we weer thuis aan, hebben echt ongeveer 8 uur gefietst. En m'n kont voelt ook kapot na een dag op een hard zadel..
Dezelfde avond eet ik met Andi en Lutzia uit Zwitserland, en Sabine uit Munchen (waar ik ook mee in de bus zat op weg naar Vang Vieng).
Andi, Lutzia en ik besluiten het meest erge te gaan doen wat we kunnen doen in Vang Vieng...tubing.
Vang Vieng staat bekend om z'n vele backpackers, die ernstig veel bier drinken, jointjes roken, de hele dag de serie Friends kijken (in ieder restaurant of bar staat de TV aan met Friends) en die dus tuben. Jezelf in een grote rubberen band (binnenwiel van een vrachtwagenwiel denk ik?) een rivier af laten stromen, met om de zoveel meter een bar aan de kant waar dan gedronken moet worden. Vervolgens komt iedereen ladderzat weer in Vang Vieng aan.
Dit was eigenlijk de reden voor mij heel Vang Vieng te skippen, maar nu we hier toch zijn...we gaan ervoor met z'n 3'en!!
En een LOL dat we hebben gehad. Op het beginpunt beginnen we gelijk met bier, om in de stemming te komen (voelt anders zo lullig als iedereen dronken is). Dat maakte ook dat ik gelijk de 1e attraktie wil meepakken: in een boom klimmen op zo'm 15 meter hoogte, om vervolgens een trapeze vast te pakken en je op enorme hoogte boven de Namsong rivier te laten slingeren en dan loslaten (het meest enge deel, je stort van enorme hoogte in het water). Andi en Lutzia komen zo ongeveer op hun buik op het water terecht en zijn gelijk genezen, maar ik wil nog een keer, SUPERgaaf! De foto's zijn echt heel cool ;-). Gelukkig lees ik pas thuis in de Lonely Planet dat dit ook wel eens mis gaat en er iemand bij is overleden..
Maar oke, al tubend over de rivier, onderweg nog een biertje en genieten van de enorm harde muziek. We komen zelfs een ouder echtpaar van rond de 70 in een tube tegen, geweldig he?!
Heb nu wel een soort van gekneusde stuit, omdat de rivier niet overal zo diep was en ik dan ineens weer met m'n bilspleet vastliep op een rotsblok..
Moet sowieso mijn onderste helft ontzien, na die enorme fietstocht wilde ik de dag erna weer een stuk fietsen, en het voelde of ik net een paar uur terug een schaamlipcorrectie had ondergaan, PIJN!
Kan nog veel meer schrijven, ook nog op de IC wezen kijken in het ziekenhuis van Vang Vieng (waar intensief een iets andere betekenis heeft dan in NL geloof ik.. zag alleen maar een zuurstoffles, en veel zusters zittend rond een tafel..of wij doen in NL iets niet goed?!).
Vandaag Vang Vieng verlaten, en jullie zullen begrijpen dat veel bier, jointjes en Friends niet echt m'n grootste interesse geniet ;-).
Nu in de hoofdstad, Vientiane. Is meer even een tussenstop, het is hier druk en chaotisch. Zoek daarna echt weer de rust op, echt!!!!
Camille is hier gister al heen vertrokken en als het goed is zien we elkaar zo in een restaurant. Zo grappig dat je elkaar dan weer ziet in een plaats 5 uur verder dan waar je elkaar eerder hebt ontmoet.
Andere keer weer meer. Nu eten, heb honger. Kan zo onderhand geen rijstkorrel meer zien, maar er is niet heel veeel andere keus. Thuis weer de aardappelen!! ;-)
Veel liefs,
Linda.
zoals jullie lezen toch op doorreis, ondanks al jullie goede tips om vooral op eenzelfde plek te blijven ;-). Zou voor mij ook beter zijn overigens, maar waarom ik toch wat blijf doortrekken zal jullie straks duidelijk worden.
De afgelopen dagen waren echt TOP! Zo, dat is beter nieuws he?! Zo lief, al jullie reakties op mijn niet kunnen slapen! Gelukkig gaat het nu iets beter, ofwel ik maak me er wat minder druk om. Heb bij de apotheek hier wat rustgevends gevraagd en kreeg simpelweg Valium mee haha. Dat zou in NL niet kunnen. Maar 1x gebruikt hoor! Daarnaast heb ik de afgelopen dagen zoveel gedaan dat ik 's avonds echt kapot in bed lag.
Na aankomst in Vang Vieng ontmoet ik dezelfde avond Camille uit Frankrijk. We eten samen en hebben voor de volgende dag dezelfde plannen; op de mountainbike door de omgeving van Vang Vieng. Dus we gaan samen, leuk! Er is een soort van route (maar niemand heeft een routebeschrijving of iets dergelijks) van 40 km, door kleine dorpjes, langs grotten, langs de Blue Lagoon (prachtig blauw water), maisvelden etc.
We trekken er vroeg op uit, want de temperatuur is hier bloedverziekend heet. Ik snapte ook gelijk waarom ze ons een mountainbike adviseerden en geen gewone fiets...een groot deel van de tocht gaat over keien en stenen...de hele dag een gratis massage ;-). Maar potdorie, het is echt ZO heet..!! Iedere rivier die we zien gaan we in, met kleren en al aan, om vervolgens in wetlook weer verder te gaan. Het is echt prachtig. In een klein dorp waar ze nauwelijks toeristen kennen krijgen we noodlesoep. Het zweet gutst ons werkelijk overal uit, zeker na die hete (lees peperhete) soep.
We moeten veel rivieren over. Gehaaid als de mensen uit Laos zijn, moeten de toeristen betalen om over de brug te mogen. Nou, dat weigeren we, dus zo gaan we met mountainbike en al dwars door de rivieren heen. Ik heb me echt een rotje gelachen,. liet Camille steeds eerst gaan, om te kijken hoe diep het zou zijn. Een keer ging de fiets zo ongeveer kopje onder (en wij dus tot aan onze borsten nat ;-)).
Kapot komen we weer thuis aan, hebben echt ongeveer 8 uur gefietst. En m'n kont voelt ook kapot na een dag op een hard zadel..
Dezelfde avond eet ik met Andi en Lutzia uit Zwitserland, en Sabine uit Munchen (waar ik ook mee in de bus zat op weg naar Vang Vieng).
Andi, Lutzia en ik besluiten het meest erge te gaan doen wat we kunnen doen in Vang Vieng...tubing.
Vang Vieng staat bekend om z'n vele backpackers, die ernstig veel bier drinken, jointjes roken, de hele dag de serie Friends kijken (in ieder restaurant of bar staat de TV aan met Friends) en die dus tuben. Jezelf in een grote rubberen band (binnenwiel van een vrachtwagenwiel denk ik?) een rivier af laten stromen, met om de zoveel meter een bar aan de kant waar dan gedronken moet worden. Vervolgens komt iedereen ladderzat weer in Vang Vieng aan.
Dit was eigenlijk de reden voor mij heel Vang Vieng te skippen, maar nu we hier toch zijn...we gaan ervoor met z'n 3'en!!
En een LOL dat we hebben gehad. Op het beginpunt beginnen we gelijk met bier, om in de stemming te komen (voelt anders zo lullig als iedereen dronken is). Dat maakte ook dat ik gelijk de 1e attraktie wil meepakken: in een boom klimmen op zo'm 15 meter hoogte, om vervolgens een trapeze vast te pakken en je op enorme hoogte boven de Namsong rivier te laten slingeren en dan loslaten (het meest enge deel, je stort van enorme hoogte in het water). Andi en Lutzia komen zo ongeveer op hun buik op het water terecht en zijn gelijk genezen, maar ik wil nog een keer, SUPERgaaf! De foto's zijn echt heel cool ;-). Gelukkig lees ik pas thuis in de Lonely Planet dat dit ook wel eens mis gaat en er iemand bij is overleden..
Maar oke, al tubend over de rivier, onderweg nog een biertje en genieten van de enorm harde muziek. We komen zelfs een ouder echtpaar van rond de 70 in een tube tegen, geweldig he?!
Heb nu wel een soort van gekneusde stuit, omdat de rivier niet overal zo diep was en ik dan ineens weer met m'n bilspleet vastliep op een rotsblok..
Moet sowieso mijn onderste helft ontzien, na die enorme fietstocht wilde ik de dag erna weer een stuk fietsen, en het voelde of ik net een paar uur terug een schaamlipcorrectie had ondergaan, PIJN!
Kan nog veel meer schrijven, ook nog op de IC wezen kijken in het ziekenhuis van Vang Vieng (waar intensief een iets andere betekenis heeft dan in NL geloof ik.. zag alleen maar een zuurstoffles, en veel zusters zittend rond een tafel..of wij doen in NL iets niet goed?!).
Vandaag Vang Vieng verlaten, en jullie zullen begrijpen dat veel bier, jointjes en Friends niet echt m'n grootste interesse geniet ;-).
Nu in de hoofdstad, Vientiane. Is meer even een tussenstop, het is hier druk en chaotisch. Zoek daarna echt weer de rust op, echt!!!!
Camille is hier gister al heen vertrokken en als het goed is zien we elkaar zo in een restaurant. Zo grappig dat je elkaar dan weer ziet in een plaats 5 uur verder dan waar je elkaar eerder hebt ontmoet.
Andere keer weer meer. Nu eten, heb honger. Kan zo onderhand geen rijstkorrel meer zien, maar er is niet heel veeel andere keus. Thuis weer de aardappelen!! ;-)
Veel liefs,
Linda.
-
13 November 2009 - 12:17
Bernadette:
hee wereld(s)wijf, dit klinkt goed wat je hebt meegemaakt! lekker fysiek bezig zijn, en uit je hoofd, stevig stampend over de aarde en in het water! en wat schrijf je het ook mooi op, het is echt genieten om je verslagen te lezen.
veel plezier en een dikke zoen van berna -
13 November 2009 - 12:20
Suus:
je verhalen klinken me nu als muziek in de oren;-) zeker omdat dat bier me wel aanstaat, die jointjes en friends had ik wel voor lief genomen;-)!!! klinkt dus goed! fijn meis.....
ik maak een lekker stampotje voor je als je thuis bent!
liefs kanjer -
13 November 2009 - 13:44
Nancy:
hey linda!
klinkt super gaaf dat tuben, vooral die sprong zo het water in! gaaf hoor! en fijn dat je weer kunt slapen!
veel plezier nog daar!
grt,
nancy -
13 November 2009 - 14:43
Pauline:
Hi Lieve Lin,
Het is zo geweldig om je verhalen te volgen. Wat een belevenissen als je zo op afstand leest wat jij doet van achter de pc. Kan me het levendig voorstellen. Je schrijft het dusdanig op dat mijn verbeelding op de loop gaat. Zoek een McD voor een patatje? Of is de McD daar nog niet geland?
Tot het volgende avontuur en op naar een nieuw rustpunt.
Kus lieverd X -
13 November 2009 - 20:58
Mark:
Klinkt goed! Op die schaamlipcorrectie na....:s
x -
13 November 2009 - 21:48
Charlotte:
En ik maar denken dat ik een sterke persoonlijkheid heb...merk door het lezen van jouw epistels dat ik zo beïnvloedbraar ben als een circusdier. Had ik na het lezen van je eerste reisverslagen niet echt de behoefte om direct het vliegtuig te pakken om Laos te gaan verkennen (al had ik jou natuurlijk wel graag opgezocht), na het lezen van dit verslag krijg ik toch weer jeuk om mijn tas te gaan pakken!
Het cliché heeft zich zelf weer bewezen: zonder dieptepunten geen hoogtepunten.... Had je natuurlijk alleen maar hoogtepunten gegund.. Vond Janneke's woorden wel mooi en herkenbaar: dieptepunten blijken achteraf toch vaak hoogtepunten te zijn!
Enfin, lees ik nou goed dat ik uiteindelijk toch de gouden tip gegeven heb: aan de drank???? Fijn hoor, dat je nu wat meer rust in je donder hebt!
Dubbele gevoelens bij mij: ik heb je graag snel weer dicht bij me in de buurt (geeft me om de een of andere reden toch altijd een rustig gevoel als ik mijn dierbaren dichtbij weet), maar vind het nu al jammer dat je reisverslagen dan ook weer ophouden. Weer zo'n cliché: ieder voordeel hep zun nadeel!
Nou lieverd, blij dat je geniet. Keep in touch. Op de eerste plaats met jezelf en dan met ons. Veel liefs, Char -
19 November 2009 - 08:12
Annette:
Hee moppie!
Wat goed om te lezen je ook daar aan het fietsen bent! Volgende keer moet je ook maar een fietsbroek lenen...En vooral fijn om te lezen dat je weer aan het genieten bent daar!
En die zweetverhalen... Hier in de koeienstallen is het het koud en winderig.
Een hoop mensen zijn hier ziek van de M. griep, of worden nu geent, dus als je terug komt heeft vast iedereen griep gehad, en dan kun jij hoop ik ook lekker aan de koffie op je werk.
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
