4000 eilanden
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
22 November 2009 | Laos, Vientiane
Lieve allemaal,
ik heb ze niet allemaal geteld ;-), maar ben nu op 1 van de 4000 eilanden, helemaal in het zuiden van Laos. Net aangekomen, en tijd voor weer even een update.
Heb fijne dagen gehad in Pakse. De 1e dag daar een scooter gehuurd. Sinds ik heb geaccepteerd dat een scootor hier in Laos in de verste verte niet kan tippen aan m'n Royal Enfield in India, heb ik zonder enige moeite een scooter MET mandje genomen. Heerlijk! ;-). Te laat eigenlijk besloten om de Wat Phu, een tempel in Champasak te bezoeken, om 11uur ga ik pas op pad (kost ongeveer 2 uur om er te komen) na eerst koffie te hebben gedronken met Brian en Zoe, een stel uit Amerika.
Het valt hier in Laos niet mee om te rijden (alles rijdt door elkaar, zeker op kruispunten) en al helemaal niet om de weg te vinden, zonder borden...overal vragen dus voor de juiste weg, maar uiteindelijk kom ik bij de rivier aan die ik over moet steken om in Champasak te komen. Vraag niet hoe ik de rivier moest oversteken, met scooter en al op een klein vlotje van 2 bij 2 denk ik. Dit vlotje is op 2 kleine schuitjes bevestigt, en daar zit vervolgens de motor aan vast. Het is een belevenis op zich ;-). Dan verder op pad, naar de tempel. Deze tempel is een must see in Laos, de oudste, bouwjaar zo rond 1200? Bij de tempel aangekomen ontmoet ik weer een leuke monnik (die overigens ook als 'toerist' rondloopt). Ons gesprek vind ik uiteindelijk indrukwekkender dan de tempel, maar ik ben dan ook minder historisch/cultureel geinteresseerd dan persoonlijk/menselijk..
Net voor zonsondergang ben ik weer terug in Pakse, heb genoten van de tocht.
Eten met Brian en Zoe, en slapen!
De dag erna een rustdag. Ben weer even klaar met alle drukte. Het leuke is dat Laurentz en Somsay ook aangekomen zijn in Pakse, zij het dat Laurentz iets verkeerds heeft gegeten op weg naar Pakse toe (die gebraden kippen op een stok die ze je willen slijten in de local bus moet je ook niet eten..!!) en nu met een voedselvergiftiging in bed ligt (ofwel op de wc zit..). Ik als Florence Nightengale bananen voor 'm gekocht, ORS meegenomen en op ziekenbezoek ;-).
Omdat zij ook een Laos simkaart in hun mobiel hebben, hebben we na onze scootertocht bijna dagelijks sms-kontakt, leuk is dat! Ben echt dol op die jongens (homo, hoe kan het ook anders ;-)), leuk om ze hier weer te zien.
Een rustdag betekent ook een massage nemen..al ga ik er met iets angst en beven naartoe...ik wil geen harde..!! Heb namelijk nog steeds een gekneusde stuit van de tubingtocht, en tijdens die val in de drek heb ik met m'n voet een rotsblok geschampt, waardoor m'n voet behoorlijk blauw en pijnlijk is.
Nee, ze zal me een zachte geven, met olie. Oke dan. Ik op de tafel, en ja hoor, in no time zit zij ook op die tafel, en vervolgens op mij! Godzijdank is ze niet zo groot en zwaar, dus ik kan het hebben ;-).
Het is zowaar een goede massage!!
De rustdag betekent ook bezinning.. Nagedacht over mijn carriere als columniste, na jullie komplimentjes op mijn verslagen. Misschien dan toch maar journalistiek doen ipv een of andere therapeutische wending in mijn leven..?! ;-)
Voor welk blad ga ik dan columns schrijven..het liefst in de Happinez, maar daarvoor moet ik m'n blogs wellicht een wat meer wijze wending geven..? Anders de Viva om mee te beginnen. Geen nachtdiensten meer, wat heerlijk zeg. Of hebben schrijvers nu juist 's nachts de meeste inspiratie..? NEEEEE...... geen carriere als columiste dan.
Gister een prachtige georganiseerde toer gemaakt naar het Bolaven Plateu, een gebied ten oosten van Pakse, welke bekend staat om z'n koffieplantages, theeplantages, vele watervallen en authentieke kleine Lao-dorpjes, waar verschillende ethnische groepen leven. De groep waarmee we de toer doen is erg gezellig. Laurentz en Samsoy hadden ook mee willen gaan, maar Laurentz is nog niet helemaal opgeknapt helaas.
Prachtige foto's gemaakt van prachtige (kleurrijke) mensen en kinderen. Thee geproeft, koffie geproeft (grappig toch om te zien hoe die als een soort van vrucht aan de boom groeien, vervolgens uitgepeld moeten worden, gedroogd en dan gebrand), helemaal goed.
Kom ik 's avonds terug in het guesthouse, wie zit daar in de tuin...Hera! Al fietsend naar Pakse gekomen, en nu weer in hetzelde guesthouse, de wereld is in Laos echt klein, al zijn de afstanden groot.
Gezellig met z'n 4'en wezen eten en weer afscheid genomen van de jongens en Hera.
Nu op de 4000 eilanden...niks doen eigenijk zo op het einde van m'n tocht. Een fietsje huren en lezen. Meer is er ook niet te doen, heerlijk.
Het blijft continu een balans zoeken tussen m'n nieuwsgierigheid en van daaruit vanalles willen ondernemen, en m'n behoefte aan rust (en stilte, maar dit laatste ga ik hier op Laos niet echt vinden met net zoveel hanen als dat er hier eilanden zijn, varkens en honden die juist 's nachts tekeer gaan, en de locals die al om 6uur 's ochtends muziek aanzetten en in aktie komen..).
Hier laat ik het weer even bij. Ga met m'n boek (Paulo Coelho, goed boek!) de hangmat in! ;-)
Veel liefs,
Linda.
ik heb ze niet allemaal geteld ;-), maar ben nu op 1 van de 4000 eilanden, helemaal in het zuiden van Laos. Net aangekomen, en tijd voor weer even een update.
Heb fijne dagen gehad in Pakse. De 1e dag daar een scooter gehuurd. Sinds ik heb geaccepteerd dat een scootor hier in Laos in de verste verte niet kan tippen aan m'n Royal Enfield in India, heb ik zonder enige moeite een scooter MET mandje genomen. Heerlijk! ;-). Te laat eigenlijk besloten om de Wat Phu, een tempel in Champasak te bezoeken, om 11uur ga ik pas op pad (kost ongeveer 2 uur om er te komen) na eerst koffie te hebben gedronken met Brian en Zoe, een stel uit Amerika.
Het valt hier in Laos niet mee om te rijden (alles rijdt door elkaar, zeker op kruispunten) en al helemaal niet om de weg te vinden, zonder borden...overal vragen dus voor de juiste weg, maar uiteindelijk kom ik bij de rivier aan die ik over moet steken om in Champasak te komen. Vraag niet hoe ik de rivier moest oversteken, met scooter en al op een klein vlotje van 2 bij 2 denk ik. Dit vlotje is op 2 kleine schuitjes bevestigt, en daar zit vervolgens de motor aan vast. Het is een belevenis op zich ;-). Dan verder op pad, naar de tempel. Deze tempel is een must see in Laos, de oudste, bouwjaar zo rond 1200? Bij de tempel aangekomen ontmoet ik weer een leuke monnik (die overigens ook als 'toerist' rondloopt). Ons gesprek vind ik uiteindelijk indrukwekkender dan de tempel, maar ik ben dan ook minder historisch/cultureel geinteresseerd dan persoonlijk/menselijk..
Net voor zonsondergang ben ik weer terug in Pakse, heb genoten van de tocht.
Eten met Brian en Zoe, en slapen!
De dag erna een rustdag. Ben weer even klaar met alle drukte. Het leuke is dat Laurentz en Somsay ook aangekomen zijn in Pakse, zij het dat Laurentz iets verkeerds heeft gegeten op weg naar Pakse toe (die gebraden kippen op een stok die ze je willen slijten in de local bus moet je ook niet eten..!!) en nu met een voedselvergiftiging in bed ligt (ofwel op de wc zit..). Ik als Florence Nightengale bananen voor 'm gekocht, ORS meegenomen en op ziekenbezoek ;-).
Omdat zij ook een Laos simkaart in hun mobiel hebben, hebben we na onze scootertocht bijna dagelijks sms-kontakt, leuk is dat! Ben echt dol op die jongens (homo, hoe kan het ook anders ;-)), leuk om ze hier weer te zien.
Een rustdag betekent ook een massage nemen..al ga ik er met iets angst en beven naartoe...ik wil geen harde..!! Heb namelijk nog steeds een gekneusde stuit van de tubingtocht, en tijdens die val in de drek heb ik met m'n voet een rotsblok geschampt, waardoor m'n voet behoorlijk blauw en pijnlijk is.
Nee, ze zal me een zachte geven, met olie. Oke dan. Ik op de tafel, en ja hoor, in no time zit zij ook op die tafel, en vervolgens op mij! Godzijdank is ze niet zo groot en zwaar, dus ik kan het hebben ;-).
Het is zowaar een goede massage!!
De rustdag betekent ook bezinning.. Nagedacht over mijn carriere als columniste, na jullie komplimentjes op mijn verslagen. Misschien dan toch maar journalistiek doen ipv een of andere therapeutische wending in mijn leven..?! ;-)
Voor welk blad ga ik dan columns schrijven..het liefst in de Happinez, maar daarvoor moet ik m'n blogs wellicht een wat meer wijze wending geven..? Anders de Viva om mee te beginnen. Geen nachtdiensten meer, wat heerlijk zeg. Of hebben schrijvers nu juist 's nachts de meeste inspiratie..? NEEEEE...... geen carriere als columiste dan.
Gister een prachtige georganiseerde toer gemaakt naar het Bolaven Plateu, een gebied ten oosten van Pakse, welke bekend staat om z'n koffieplantages, theeplantages, vele watervallen en authentieke kleine Lao-dorpjes, waar verschillende ethnische groepen leven. De groep waarmee we de toer doen is erg gezellig. Laurentz en Samsoy hadden ook mee willen gaan, maar Laurentz is nog niet helemaal opgeknapt helaas.
Prachtige foto's gemaakt van prachtige (kleurrijke) mensen en kinderen. Thee geproeft, koffie geproeft (grappig toch om te zien hoe die als een soort van vrucht aan de boom groeien, vervolgens uitgepeld moeten worden, gedroogd en dan gebrand), helemaal goed.
Kom ik 's avonds terug in het guesthouse, wie zit daar in de tuin...Hera! Al fietsend naar Pakse gekomen, en nu weer in hetzelde guesthouse, de wereld is in Laos echt klein, al zijn de afstanden groot.
Gezellig met z'n 4'en wezen eten en weer afscheid genomen van de jongens en Hera.
Nu op de 4000 eilanden...niks doen eigenijk zo op het einde van m'n tocht. Een fietsje huren en lezen. Meer is er ook niet te doen, heerlijk.
Het blijft continu een balans zoeken tussen m'n nieuwsgierigheid en van daaruit vanalles willen ondernemen, en m'n behoefte aan rust (en stilte, maar dit laatste ga ik hier op Laos niet echt vinden met net zoveel hanen als dat er hier eilanden zijn, varkens en honden die juist 's nachts tekeer gaan, en de locals die al om 6uur 's ochtends muziek aanzetten en in aktie komen..).
Hier laat ik het weer even bij. Ga met m'n boek (Paulo Coelho, goed boek!) de hangmat in! ;-)
Veel liefs,
Linda.
-
22 November 2009 - 11:43
Folkert:
Hoi lieve Linda,
Wat een heerlijke reis bn je aan het maken! Ik volg je verslagen elke keer. Die tempel bij Champasak lijkt me geweldig voor een eerste sabatical...
kus folkert -
22 November 2009 - 17:16
Geert:
he linda, wat heerlijk om al je verhalen te lezen. was me niet gelukt om dit eerder te doen...digibeet!
wat een belevenissenn, indrukken, en slapeloze nachten heb jij. echt klote is dat zeg. hoop dat je je rust in jezelf inmiddels een beetje hebt gevonden. je laatste weekje gaat alweer in, geniet,geniet en geniet.
kus geert -
22 November 2009 - 18:45
Mark:
Lieve Linda, tja die balans zoeken (de ene voet op het gaspedaal en de ander op de rem). Lijkt me inderdaad lastig met zo veel prikkels om je heen.
Mogelijk ligt hier wel de uitdaging om rust en stilte te ervaren in de momenten zelf?
Ik krijg wel de indruk dat je het erg naar je zin hebt. Da's ook al heel wat ;-)
dikke kus
-
22 November 2009 - 19:40
Eveline:
Gewoon een kus van mij...
komt 'ie:
X -
22 November 2009 - 21:38
Machteld:
Ha LieveLin,
wat heerlijk om je verhalen te lezen en dat je zo te horen rust en spanning afwisselt, da's volgens mij een goede combi voor jou. kHoop dat dat ook in je laatste week gaat lukken!
Veel liefs, Machteld
-
23 November 2009 - 11:54
Lilian:
Lieve Linda,
Zojuist eindelijk even de rust gevonden al je reisverslagen achter elkaar te lezen. Wat een boeiende reis maak je en vooral: wat buitengewoon leuk beschrijf je alles. Al word je dan geen columniste, al je vrienden doe je er een groot plezier mee! Ik kijk uit naar het vervolg! Veel liefs van Lilian uit Doorwerth. -
24 November 2009 - 21:40
Tante Ykje:
Linda wat een mooi verslag van je spannende
"geen ontspannende" vakantie. Onze computer was even uit balans vandaar even je verhaal onderbroken.Kun je bij thuiskomst nog wat rust nemen voor je weer
de 'nachtdienst"induikt?
Een geweldige onvergetelijke reis die al weer bijna voorbij is. Geniet nog de laatste dagen.Leafs
Sj. en Y.
-
25 November 2009 - 08:50
Selby:
4000 kussen....tel ze maar wel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
